Λεπτομέρειες Βιβλίου

10.00

HIGH-RISE

Ο Μπάλαρντ υπήρξε η πιο ταλαντούχα φωνή του Νέου Κύματος της βρετανικής ΕΦ τη δεκαετία του 1960, το οποίο πάσχισε να πάρει αποστάσεις από την αμερικανική ΕΦ και την εμμονή στο «outer space», εστιάζοντας περισσότερο στο «inner space» του ανθρώπου, στις ψυχοσωματικές του αντιδράσεις σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η τεχνοεπιστήμη. Η γραφή είναι, και σε αυτό το μυθιστόρημα, κλινική: το κορμί του πολιτισμού μας ανατέμνεται προκειμένου να εντοπιστούν οι παρούσες και δυνητικές του ασθένειες. Ο συγγραφέας πρέπει να γράφει σαν επιστήμονας, ισχυρίζεται ο φλεγματικός Βρετανός στη σύντομη αλλά καίρια συνέντευξη που παρατίθεται ως επίμετρο στο βιβλίο, και ο ίδιος αποδεικνύεται ιδανικός εκφραστής της συγγραφικής προσταγής του, με περιγραφές τρομακτικής ακρίβειας και αναλύσεις καυστικής ειρωνείας (η εναρκτήρια πρόταση είναι μία από τις πιο σοκαριστικές στη σύγχρονη λογοτεχνία). «Κάθε φορά που συναντιόμασταν» έγραψε ο Τζον Γκρέι στο New Statesman μετά τον θάνατο του Μπάλαρντ, με τον οποίο συνδεόταν φιλικά, «η άποψη για τον κόσμο γύρω μου γινόταν πιο μπαλαρντική – αυτό δεν οφειλόταν μόνο στη δύναμη της προσωπικότητάς του, αλλά πιο πολύ στην ακρίβεια του οράματός του». Αρκεί να σκεφτούμε ότι στο High-Rise, δεκαετίες πριν από την Google και το Facebook, διαβάζουμε για τους ενοίκους του ουρανοξύστη ότι «δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό σε ό,τι αφορούσε την παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής από κυβερνητικές υπηρεσίες και οργανισμούς συλλογής δεδομένων»